Wykorzystuje się go w wielu gałęziach przemysłu, między innymi metalurgicznej i odlewniczej. Grafit amorficzny tu surowiec niezwykle ceniony ze względu na swoje właściwości. Wyjaśniamy, w czym tkwi jego wartość.
Jak powstaje grafit amorficzny?
Mikrokrystaliczny, kryptokrystaliczny, amorficzny – ta odmiana grafitu naturalnego ma wiele nazw. Powstaje na skutek metamorfozy skał mezomorficznych, a ściślej mówiąc przekształcenia węgla antracytowego. Surowiec ten ma anedryczną strukturę, słabo rozwiniętą pod względem krystaliczności. Grafit amorficzny pozyskiwany jest z użyciem technik standardowych i konwencjonalnych, by następnie trafić do sprzedaży w formie kawałków, ziaren bądź proszku.
Wysoka odporność i świetne przewodzenie
Przedsiębiorstwa przemysłowe, między innymi metalurgiczne, hutnicze i maszynowe, często używają grafitu mikrokrystalicznego. Jest to zasługa między innymi niezwykle wysokiej odporności termicznej i chemicznej tej odmiany grafitu. Ceniony jest z powodu niskiej rozszerzalności cieplnej oraz bardzo dobrego przewodzenia ciepła i prądu. Znany jest również ze świetnych właściwości smarnych, co sprawia, że bywa wykorzystywany jako oddzielacz w procesach w przemyśle stalowniczym czy smar wysokotemperaturowy. Grafit amorficzny dobrze też oddziela modele odlewnicze oraz masy formierskie. Jednocześnie nie jest inwazyjny dla powierzchni metalowych, więc stosowanie go nie wpływa na zużycie maszyn. Nie jest też szkodliwy dla środowiska naturalnego.
Grafit mikrokrystaliczny — przykłady zastosowań
Z racji tego, że grafit mikrokrystaliczny jest też odporny na utlenianie, używa się go do nawęglania w żeliwiakach. Umożliwia krystalizowanie, ponieważ ma dobre parametry rozpuszczalności. Jest też surowcem, z którego wytwarza się produkty dla branży odlewniczej: czernidła, posypki czy pudry. Ze względu na właściwości ogniotrwałe skutecznie chroni formy odlewnicze przed zniszczeniem.